گه

اینطوری می شود که از یک آدم جدیدی که نمی دانیم چطوری سر و کله ش پیدا شد و یکهو نیست و نابود شد٬ پناه می بریم به یکی که هزار بار گه زد به زندگی مان! همینطوری سرگرمی مکالمه ای شروع می شود! بعد باز که دروغ می گوید یادت می افتد که بابا این همان گه قبلی ست! دعوا و باز برای بار هزار و یک م گه می زند به زندگی آدم!

بعد باز همان آدم جدید که نمی دانیم چطور نیست و نابود شده بود سر و کله اش پیدا می شود! می خواهی بگیری تا می خورد بزنی اش که مگر بیمار بودی که بگذاری من برای بار هزار و یکم توسط فلانی گه زده شود به زندگی م! و بیست و چهار ساعت تمام است که از تخت کنده نمی شوم و ذره ای خوردنی و نوشیدنی به بدنم نرسیده است.

همه شان را باید بکشید که دیگر گه نزنند مستقیم و غیر مستقیم به زندگی تان!

آدم های پرروی بی خاصیت مریض دروغگو را!

والسلام!

بیربط!

فرزانه می گه اینجور آدما پلیرن! خوب و گرم میان و یهو غیب می شن! من بعضی وقتا فکر می کنم این آدما عقده توجه شدن دارن! بعضی وقتا فکر می کنم یه مشکلی از منه! وگرنه که یا باید تعداد پلیرها زیادی زیاد شده باشه! به نظر می رسه که مشکل باید از من باشه! اینقدر که گرم و صمیمی و صادقانه با همه حرف می زنم و نشناخته فکر می کنم جنبه ش رو دارن! ندارن خوب عزیز من! چرا فکر می کنی باید همه جنبه داشته باشن؟ چرا فکر می کنی همه پذیرش اون صداقت اولیه ی تو رو داشته باشن؟ چرا فکر می کنی همه آدمایی که بهشون حس خوب اولیه داری٬ قابل اعتماد هستن! بزرگ شو بچه جون!

بزرگ شو!

 

خیلی

برای تو کافی نبود که تنها غصه ی این را بخورم که چرا دوری!

چون دور بودن تنها مشکل ما نبود!

برای تو تنها کافی نبود که غصه ی این را بخورم که چرا نیستی!

چون نبودن تو تنها مشکل ما نبود!

برای تو لازم نبود غصه ی دور بودن هایت٬ نبودن هایت٬ بدخلقی هایت٬ بی حوصلگی هایت٬ نخواستن هایت٬ لج بازی کردن هایت٬ نداشتن هایت٬ نفهمیدن هایت و خیلی چیزهای دیگر را بخورم!

کافی نبود! 

حجم غصه هایی که برای تو باید می خوردم خیلی بیشتر از این ها بود! خیلی خیلی خیلی!